Renowacja posadzek kamiennych

Kamień jest materiałem szlachetnym. Zarówno marmur, granit oraz wszystkie ich pochodne stosowane są w budownictwie od setek lat. Są to materiały niezwykle trwałe (marmur mniej, granit bardziej) idealnie nadające się na wykończenie nimi posadzki. Jednak nawet najtrwalszy materiał z czasem ulega zniszczeniu na skutek użytkowania.Pod wpływem użytkowania, stosowania środków chemicznych, wnoszenia piasku na butach, zimą soli, posadzka traci swój blask, powstają zmatowienia, zarysowania, drobne ubytki, które znacząco wpływają na negatywny wygląd posadzki.

Na szczęście kamień w przeciwieństwie do innych materiałów (np. płytki) zawsze można odnowić. Dzięki zastosowaniu specjalistycznego sprzętu posadzkę można poddać szlifowaniu oraz polerowaniu dzięki czemu kamień na podłodze będzie wyglądać jak nowy!

Od czego zaczynamy renowację ?

1. Na wstępie trzeba dokonać szczegółowych oględzin posadzki, aby ocenić stopień zniszczenia, głębokość zarysowań, nierówności między płytkami, ubytki w fugach bądź płytkach, pozwoli nam to na dobranie najbardziej optymalnej i efektywnej metody pracy.
2. W przypadku starych, mocno zniszczonych posadzek, nierównych, źle ułożonych, jedyną opcją na renowacje jest szlifowanie posadzki. Jeżeli posadzka jest względnie równa, a zniszczenia na niej nie wielkie, czasem wystarczy jedynie odświeżenie powierzchni poprzez poddanie jej polerowaniu.
3. Do szlifowania używamy metalowych segmentów diamentowych (gradacje 00, 0, 1, 2) które pracują na mokro dzięki czemu ograniczamy ryzyko zakurzenia do minimum. Posadzkę szlifujemy tak długo aż uzyskujemy jednolicie równą płaszczyznę pozbawiona jakichkolwiek uskoków i nierówności (nawet najlepszy płytkarz nie ułoży tak równo posadzki- jaka jest ona po wyszlifowaniu).
4. Kolejny etap do uzupełnianiu ubytków. Dziury powstałe w kamieniu uzupełniamy za pomocą zabarwionej w masie żywicy. Fugi natomiast na tym etapie możemy również uzupełnić lub zdecydować się na ich wymianę, wówczas zamiast zaprawy fugowej można również wykorzystać żywicę, da nam to dużo lepszy efekt końcowy, ponieważ żywica po wypolerowaniu nabiera również połysku tak jak i kamień, co całościowo tworzy jednolitą powierzchnię.
5. Szlifowanie posadzki metalowymi segmentami diamentowymi, świetnie wyrównuje posadzkę lecz efektem ubocznym jest jej bardzo duże zarysowanie i na tym etapie musimy się ich właśnie pozbyć. Przechodzimy wówczas na plastikowe segmenty diamentowe (gradacje 50, 100, 200) które doskonale radzą sobie z nawet najgłębszymi rysami powstałymi po szlifowaniu, oraz usuwają nadmiar żywicy wykorzystywany przy uzupełnianiu ubytków.
   Jeżeli decydujemy się na odświeżenie posadzki bez szlifowania to najczęściej zaczynamy od tego etapu.
6. Kolejna część pracy do dalsze polerowanie gradacją 400 – 3000 w zależności od twardości posadzki oraz oczekiwanego efektu końcowego (najczęściej robimy posadzki na „lustro”) używamy różnych tarcz polerskich, padów diamentowych lub segmentów diamentowych.
7. Tak przygotowana powierzchnia nadaje się do końcowego polerowania, używa się do tego celu specjalnie przygotowanych proszków polerskich w połączeniu z filcem do uzyskania lustrzanego wykończenia. Po tym zabiegu powierzchnia staje się gładka (lecz nie jest ślizga), zamknięte są wierzchnie „pory”, które już w dużym stopniu ograniczają wchłanianie zabrudzeń.
8. Ostatni etap to impregnacja posadzki. Również w zależności od obrabianego materiału dopiero wybiera się odpowiedni preparat do impregnacji. Dzięki temu powierzchnia staję się całkowicie zabezpieczona przed wnikaniem zabrudzeń, a poprzez stosowanie odpowiednich środków pielęgnacyjnych proces ponownej impregnacji możemy maksymalnie wydłużyć w czasie.